سوت و کور شب(اطلاعی به امید زندگیت بعد ورود ندارم)

"مترجم گوگل بزن حال ندارم ولی اگه خودت فهمیدی چی نوشته بالا عاشقتم کاواییかわいい🩷"

نمدونم چند دی عه...چیه..ولی مهم نیست.. 

یه شبی از ۳۰ شبه دیگه...

میخوای زمانت رو بده میخوای نده..دوست داری برو دوست داری نرو...مهم اینه که من تونستم یه راهی پیدا کنم افکار خورندم رو بیرون بریزم....

کی اهمیت میدی کی چه زمانیه...زمان حال تو خاطره ایه که قراره روز مرگت برات پخش بشه...حتی الانتم خاطره ست میخوای تاریخ بزنی خاطره بشه....اونجا زمان و خاطره اصلا معنا داره؟ نمیدونم....اگه داشته باشه ام دوست ندارم تاریخ الان رو بزنم که بهم یادآوری کنه کدوم شب نحس تو کدوم سن کجا کی....ولم کن....همه چیز به گذشته میپیونده...تو همیشه تو نقطه حال هستی به سمت آینده میری و پشت سرت هم گذشته ست...تنها اتفاق طولانی تر شدن فاصله ت با گذشته ست...با آینده همیشه ثابتی...همه میگن تو گذشته زندگی نکن ولی اگه همش به سمت چیزی بری ولی هرگز فاصله ت باهاش تغییر نکنه یعنی وجود نداره....اگه هر لحظه از زندگیت...حرکت کنی ولی مقداری از چیزی دور نشی اونم وجود نداره...به ترتیب آینده و حال...پس تنها چیزی که میمونه گذشته ست...چیزی که کنترلش دست تو نیست...فقط میبینیش..و حصرت میخوری چون تو بودی و اون لحظات که دیگه گذشت..اون موقع بود که میتونستی یه کاری بکنی ولی تموم شد...تنها تویی و حصرت و ناتوانی...که هر بار زیاد تر میشه زیاد تر میشه زیاد تر میشه....ولی جالبیش اینه که میگن اون دنیا زمانی وجود نداره.. این به جایی بازگو کردن حقیقت فقط یه رویاست...که این زمان آزاردهنده دیگه نیست...ولی به عنوان یه نظریه درنظر گرفته نمیشه چون همه رویاشون اینه کامل پذیرفتنش چون آرزو همه ست...بمیریم و زودتر برسیم به آرزومون؟عه همین الان چاغو بگیر جولو شکمت ببین میتونی؟..چی تو رو باز میداره...آگاهی از اینکه بیدار شو!!!دنیا واقعی رویاتو تو خودش نداره...تو همیشه باید بابت گذشته حصرت بخوری چون زمان همون گذشته ست و تحت هر شرایطی از وقتی پات به این دنیا باز شد برای خودت گذشته ساختی...زمان ساختی...بعد مرگ هم گذشته ت رو میبینی یه دور کامل...بعد به قول معروف تولد دوباره شروع ساختن گذشته جدید...در هر صورت توی هر مکانی که هستی داری گذشته میسازی...بدون اینکه خودت انتخواب کرده باشی....بعد از مرگ هم دوباره متولد میشی تا گذشته و حصرت خودت رو بسازی...حالا جرعت داری فرو کن چاغو رو...بجنب..انجامش بده؟..نه..چطور میتونی نپذیری که تو واقعا تسلیم سرگرمی های بی پایان خدا باید باشی.. عروسک خخیمه شب بازی گوش به فرمان!به هر حال اون خداست و کارش بی عیب و نقص....همه جا زمان باهاته...حتی اگه با مرگ بخواد تموم شه اسمش میشه شروع دوباره...این دایره تمومی نداره...